Geek taal

“Deze Drupal-module heet Bakkery omdat het enige wat hij doet cookies bakken is”, zei de Drupal-expert van het bureau waarmee Soetebroot om de tafel zat met een grijns. Firma Soetebroot begreep die grijns. Het was haar al eerder opgevallen: de ICT-sector, en dan vooral de hoek waar de code het hardst wordt gekraakt, is een verborgen bron van taalvirtuositeit.

Soetebroot schurkt als webredacteur graag tegen de IT aan met wat eenvoudig html-en, css-en en ooit zelfs een zelfgeschreven java-scriptje waarmee een banner olijk van roze naar blauw versprong. Tegelijkertijd erkent ze volledig haar technische beperkingen in deze sector. Niet minder dan bewonderenswaardig vindt ze daarom geeks die het dubbeltalent hebben om zowel taal als ICT tot een hoger niveau te ontwikkelen. Soetebroot heeft namelijk wel verstand van tekst en weet dat in de meest doeltreffende communicatie verzonnen namen samenvallen met functies of vormen van dingen. Dat volgt logica, dus onthoudt iedereen het. En dat wil je.

Nu hoeft Soetebroot hier natuurlijk niet het bekende verhaal af te draaien van de briljante eenvoud van de bekende analogie van windows als vensters op de wereld, de desktop als benaming voor je computerscherm waarop allerlei paperassen in mapjes rondzwerven als op een echt bureau en de effectieve eenvoud van de benamingen van het Apple-imperium waarin iPod moeiteloos tot iPad evolueert. Het klopt allemaal.
In de ICT weet men dit al lang. Of weet men gewoon niet beter omdat vooral de spieren van de linker hersenhelft rollen en men zich daarom niet verliest in wollige gruwelen zoals ooit het Z-plakken (BeerZ&CheerZ, XpertiZe), de ‘Mijn’ trend (Mijn Libelle, Mijn ANWB) en het meest tenenkrommend: de 2 of 4 (seats2meet, Food4You).

Geeks verzinnen dat niet. Die werken bijvoorbeeld met thema’s om hun server-kinderen namen te geven die even gemakkelijk te onthouden zijn als die van je eigen familie. Ja, die liggen in de lijn der verwachting; namen uit The Matrix (Morpheus, Trinity), Final Fantasy, Lord of the Rings of geile pornonamen (Vixxen, Nastasia) en andere geek-fähige verzinsels. Bij Omroep.nl gebruiken ze trouwens Disney-figuren. Dat moesten ze op de kinderprogramma-afdeling van de vpro eens weten.

Maar de ware parels bevinden zich in de hardware van de computer zelf, met moederbord misschien wel als de mooiste, maar ook de muis en hub heten hoe ze eruit zien en zijn wat ze doen en andersom.

Ook het virus vindt Soetebroot een goed gevonden benaming in de manier waarop het je computer zonder de juiste anti-virus vol snot laat lopen tot hij koortsachtig gaat ijlen en op tilt slaat. Net als een trojan trouwens, waarbij een programmaatje zich in je computer nestelt om zich daar schuil te houden totdat je bijvoorbeeld Word opent, tekst wilt tikken en er een gnuivend legertje scripts uitspringt dat de scrollbar opeens als een malle op en neer doet bewegen of alles in WordArt omzet. En dat nimda (admin) een prachtnaam is voor een virus omdat er een schuilnaam in verborgen zit, hebben de geeks natuurlijk al lang zelf door. Smakelijk wordt erover gegniffeld op dit forum topic.

In de wereld van de html is er de ‘embed’, later nog gebruikt in de betekenis van het veilig mandje voor entiteiten (al dan niet menselijk) met een bepaalde functie die zich in een massa bevinden met het risico erdoor te worden opgeslokt (journalist, militair). Ingekwartierd is de Nederlandse benaming maar lang niet zo mooi.
Kruimelpad (bread crumb), het pad dat je volgt op een website afgebeeld zodat je altijd je weg terug kunt vinden, is een prachtige verwijzing naar Hans en Grietje, de uitklapbare doormat met linkjes onderaan de pagina een warm bedacht welkom.

Er zijn ook uitzonderingen op de regel. Dan pakt naam volgt functie weleens gewoon goor uit. Gelukkig voor Soetebroots betoog komt die uitzondering niet uit de ICT-domein maar uit de medische wereld. Met een productnaam die vieze Schimpie doet verbleken tot een koddige plantluis. En een die zo snel mogelijk bedolven zou moeten  worden onder dezelfde opgeroggelde klodder als het is: Fluimucil.