De bedoeling was een rondje hard te lopen door het Rembrandtpark. Maar goed 5 minuten op weg, werd Soetebroot afgeremd door een flashback. Het duurde even voordat de firma door had waar die vandaan kwam. Tot ze de groene stengels zag opdoemen in het plantsoen. Hun paarse bloemen fier onder de oksels klemmend. Er stonden Reuzenbalsemienen in het park. De geur van deze eenjarige reus werkte op Soetebroot als een Madeleine cake-je op Proust. Firma Soetebroot rende de tuin van haar oma binnen.
Oma had elke zomer Reuzenbalsemienen. Niet dat Soetebroot en haar zusteronderneming nu zo into botanie waren, maar deze plant tilde zaadverspreiding tot op een hoger niveau. Dus hielpen Soetebroot en haar zusteronderneming de hommels, normaal verantwoordelijk voor de voortplanting van de Reuzenbalsemien, graag vooruit.
Geen proces om woorden aan vuil te maken, wel handen.
Knijpbommen galore!
Komt het in plaatjes:
Zo stelden Soetebroot en haar zusteronderneming jaarlijks de ondergang en wederopkomst veilig van de Reuzenbalsemienen in de perken van oma’s tuin. Sterker nog, elk jaar waren er weer wat meer. Voldaan en met stinkende vingers.