Wolf, Le Markstein

Terwijl E. een trail run van 23 kilometer rende, van de top van Le Grande Ballon naar beneden en weer terug, ging ik op een kleine wandeling. Een rondje om de top. Vertrekpunt Hotel Wolf, Le Markstein, een naam als de setting van een detective of een feestje van Kiss Escort. Halverwege was ik even de weg kwijt. Toen ik dacht dat ik mensen hoorde, waren het twee parapenters die boven mijn hoofd hingen.
In de verte zag ik een ouder echtpaar de weg oversteken en verdwijnen achter een rots. Het vervolg van het pad. Ik belandde met mijn Puma’s in de sneeuw. Met natte sokken haalde ik het echtpaar in, dat foto’s van het uitzicht aan het nemen was. De mevrouw had de parapenters ook gehoord. “Het was alsof er iemand vlak achter me liep”, zei ze. “Ouioui, haha”, antwoordde ik. Omdat het me nog steeds niet lukt gewoon een volzin terug te formuleren in het Frans. Ik eindigde bij Le Markstein met een crêpe. Mijn voeten waren koud. Het zou nog minstens 3 uur duren voordat E. terug was.