Poepen / vergeten kamers

Licht gênante onthulling uit mijn kindertijd; als ik vroeger moest poepen maar ergens was waar dat niet kon, of ik dat niet durfde, dan hield ik het in. En dat deed ik eigenlijk overal behalve thuis of bij oma. Ik kon dat op een gegeven moment heel lang volhouden en ontwikkelde zelfs een methode om de aandrang te minimaliseren. Ik ging dan op de grond zitten met mijn voeten tegen een muurtje. Als ik mijn knieën licht gebogen hield en heel hard met mijn voeten tegen de muur duwde, kon ik mogelijke drama’s te verkomen. Ik deed dat, in de veronderstelling dat niemand iets achter deze houding zou zoeken, dus ook in het openbaar. Dat zag er best raar uit.

Er is een foto van mijn zesde verjaardag in dierentuin Animali bij Veldhoven waarin ik – verjaardagskroon nog op mijn hoofd – in mijn eentje in een betonnen speeltuinpaddestoel zit, voeten tegen de muur. Nog veel vreemder is dat mijn moeder die de foto maakte en daarna gewoon is doorgegaan met het begeleiden van het kinderfeest. Ik kan me tenminste niet herinneren dat ze ooit heeft gevraagd waarom ik met mijn voeten tegen de muur in die paddestoel zat. Ach, wist ze waarschijnlijk toch wel. Moeders weten alles.

De houding was meer dan functioneel. Ik deed hem ook weleens thuis. Dan ging ik niet naar de wc maar in de badkamer op de grond zitten. Voeten tegen de badwand. Ik stelde me dan voor dat ik in de badkamer zat opgesloten als een soort moderne raponsel. Dat voelde heel veilig en overzichtelijk.

Ik woon nog steeds het liefst in kleine huizen waarin ik overzicht heb. Ik heb soms zelfs nachtmerries waarin ik de eigenaar van een groot landhuis ben en er plotseling achterkom dat ik al jaren niet meer in bepaalde kamers ben geweest. Een soort spatiële inception. Meestal word ik dan licht paniekerig wakker.

Thuis ga ik weleens bewust op mijn bed liggen om de ruimte van mijn slaapkamer tot mij door te laten dringen. Dit doe ik omdat ik anders bang ben dat ik hem vergeet. Alsof ik af en toe even wortel moet schieten.

Als je “de betekenis van dromen” googelt kom je al snel op websites als ‘Soulflow’ die deze dromen dan voor je analyseren. Ik weet niet hoe betrouwbaar dat is. Ik dacht altijd dat de vergeten kamers met mijn controledrang te maken hadden maar volgens deze site gaan ze over het ontdekken en vormen van nieuwe persoonlijkheidsaspecten.

Als een huis voor je hele persoonlijkheid staat, is het interessant om te weten waar de afzonderlijke kamers voor staan en aan welke kamers je vergeet aandacht te besteden. Van al mijn dromen over vergeten kamers herinner ik me drie kamers nog heel goed; twee kamers waren een soort rommelzolders met heel veel spullen die ik wel kende maar toch ook weer niet. Ik dacht dat deze dromen misschien gingen over het loslaten van rommel uit het verleden. In nachtmerries zie ik nog steeds weleens de enorme stroom spullen met bestemming kringloop uit het huis van mijn ouders stromen na hun overlijden. 

Een andere kamer bevatte een groot stuk ongebruikte woonkeuken en ontdekte ik in de luxe villa waar ik blijkbaar al een paar jaar woonde. Ik denk niet dat deze droom mij probeert te vertellen dat ik onbewust mijn roeping als chefkok aan het negeren ben. Maar wat dan wel?

Misschien gaan dit soort dromen ook over ruimte bezetten, letterlijk en figuurlijk. De ruimte innemen die je wordt toegespeeld. De kamer gebruiken en inrichten naar smaak.

Tegenwoordig kan ik gelukkig bijna overal wel poepen en het veilige gevoel van de badkamer zoek ik niet meer. Wel denk ik dat de dromen me vertellen dat er nieuwe kamers bezet moeten gaan worden. La nuit porte conseil.

Voor het trekken van die conclusie heb je dan een paar decennia nodig, Als er nog iemand is die tips heeft om dromen wat sneller te ontleden, laat me weten.