Robbie is de vreemde buurtvogel. K. kent hem al zo lang als ze hier woont. Dat tikt inmiddels de 20 jaar aan. En al die tijd is Robbie er ook al. Alhoewel, soms is ie even kwijt maar hij komt altijd weer boven water. Gelukkig. Robbie woont in een huurwoning. Alleen kan hij de huur soms een maand net niet betalen. Dat vertelde hij ooit in een interview met de Jan Eef. Dan zie je hem veel buiten op straat.
Robbie heb je al gespot voordat je hem hebt gezien. Bij Robbie zit de plaat namelijk vast in de groef. “I like to move it, move it”, zingt hij de hele dag. Luidkeels. Soms afgewisseld met ander repetoire, zoals “kleine wasjes, grote wasjes”.
Bewegen doet Robbie veel, net als hosselen. Hij heeft een boodschappenkar voor zijn spullen en bietst graag sigaretjes van winkelende mensen bij de DIRK. Die boodschappenkar rijdt hij dan van de Jan Evertsenstraat naar het Mercatorplein en dan door naar het Rembrandtpark. Daar geeft hij veel spullen weer weg. Soms krijgt hij fooi. Zo verdient hij zijn huur, of net niet.
Een keer had iemand hem een vuvuzela cadeau gedaan. Nu hebben de bewoners afgesproken hem alleen nog spullen te geven die geen geluid maken. We hebben tenslotte al genoeg buurtsoundtrack: “I like to move it, move it!”
Le Stylo du Bois 