September kwam vroeg dit jaar in Frankrijk, want terwijl ik dit typ, zitten jullie in Amsterdam nog in de zon en ik in de TGV naar Brest alwaar de regen waar we deze eindeloze zomer zo naar verlangden, vol overgave tegen de ramen klettert. De grijsbewolkte ciel du Nord, chansonniers zongen er al over, verlangend naar de zonovergoten streken in het zuiden. “Il me semble que la misère, serait moins penible au soleil”. Dat denk ik ook.
Maar dus geen route du soleil dit jaar. Morgen begin ik aan een week hiken over de GR34 (Morlaix-Douarnenez) en de voorspellingen voor de komende dagen zijn belabberd. France Meteo waarschuwt voor onweer, regen en bliksem, maar insiders vertrouwden me toe, om elke hoek wisselt het weer hier weer: C’est la Bretagne! (Denk er een weids armgebaar en opgetrokken schouders bij). Hoe dan ook, goed avontuur om het Stylo blog mee te updaten, hoop ik.
Voor wie niet bekend is met wandel-lingo, GR staat voor Grande Randonnée. Dat zijn XL-wandelroutes die de mooiste plekken van Frankrijk doorkruisen. Zo is er eentje van de Alpen helemaal naar de Atlantische oceaan en natuurlijk de bekende camino naar Santiago de Compostela (GR65). Op Corsica vind je de beruchte GR20 (wishlist) en deze week ga ik een stukje van de beroemde Sentier des Douaniers (GR34) lopen.
De GR34 is een oud pad langs de kliffen van de Bretonse kust. In vroeger tijden slopen hier douanebeambten ‘s nachts over de paden om smokkelaars in hun kraag te grijpen. De hele route telt ruim 2000 km en ik tik, als het allemaal een beetje vlot, net de 130km aan. Amateur. Maar weet, het is mijn eerste echte hike mét rugzak. De eerste 4km zitten er al op (Station Brest-hotel) en ze stelden zeker niet teleur. En, de foto’s zijn het bewijs, het bleef voor ongeveer de helft van de wandeling droog. C’est la Bretagne!
Le Stylo du Bois 