Het is goed om als jonge man in Parijs te hebben gewoond, beweerde schrijver Ernest Hemingway ooit. Deze uitspraak groeide uit tot een van zijn beroemdste quotes: “If you are lucky enough to have lived in Paris as a young man, then wherever you go for the rest of your life, it stays with you,…… Lees verder Verplaatsbaar feest
Blogs
“U was dj?”
De avond was afgelopen. Het einde komt altijd net te vroeg bij museumopeningen. Alsof het nooit écht feest mag worden. Ik liep naar de garderobe samen met de generatie babyboomers die het goed had volgehouden. ‘Disco”, zuchtte de man naast me in de rij. Hij sprak het uit alsof de dj zojuist een plaat van…… Lees verder “U was dj?”
Seizoenswerk
Dit verhaal haalde het tot de finale van Het Rode Oor 2018, een verhalenwedstrijd geïnitieerd door de Nieuwe Liefde in Amsterdam en De Buren in Brussel. Het is ook uitgebracht als podcast. Opkomend tij Ik loop naar je toe door de duinen. Het is nog vroeg maar al zinderend heet. De lange grassprieten wuiven me…… Lees verder Seizoenswerk
Over dit blog
Onder de naam Firma Soetebroot schrijft Le Stylo du Bois sinds 2003 blogs over taal, muziek, straatverschijnselen en uiteenlopende actuele zaken. Meestal met een luchtig kritische ondertoon.
Bold statement? Een nieuwe website voor het Stedelijk Museum Amsterdam
De afgelopen maanden heb ik met mijn collega’s van het marketing communicatie team van het Stedelijk Museum en digital agency Grrr gewerkt aan een nieuwe website voor het museum. Sind half december staat de site online. Ik ben er om meerdere redenen heel blij mee. De website valt op en is anders dan andere (museum)websites.…… Lees verder Bold statement? Een nieuwe website voor het Stedelijk Museum Amsterdam
Marjan
Op het perron van station Castricum staat een verwarde vrouw. Marjan heet ze. Ze loopt heen en weer en praat tegen willekeurige vreemden. Marjan laat zich niet meer door anderen vertellen wat ze moet doen, al jaren niet meer. Ze wil naar haar nichtje in Amsterdam en pakt de trein. Vandaag nog. In Amsterdam stelt niemand…… Lees verder Marjan
Kletskousen
Toen ze nog aan de voet van de berg waren, hoorden we ze al. A. en ik liepen naar Bottle Beach. Dat was een nog echt verlaten strand hadden mensen gezegd. Bovenop de berg namen A. en ik net omstebeurt foto’s van elkaar, poserend voor het uitzichtpunt, toen ze opeens naast ons stonden. “Hellooo!”, zei…… Lees verder Kletskousen
Poepen / vergeten kamers
Licht gênante onthulling uit mijn kindertijd; als ik vroeger moest poepen maar ergens was waar dat niet kon, of ik dat niet durfde, dan hield ik het in. En dat deed ik eigenlijk overal behalve thuis of bij oma. Ik kon dat op een gegeven moment heel lang volhouden en ontwikkelde zelfs een methode om…… Lees verder Poepen / vergeten kamers
Franse pop – Le playlist (voor op de achterbank)
Als je je vroeger net als ik tijdens de grote vakantie urenlang op de achterbank bevond op weg naar een buitenland, herinner je je vast ook de Franse, Italiaanse, Duitse of Spaanse radio. En dat daarop vrijwel alleen de nationale chansons, canzones, Liederen of canciónes te horen waren. Monsieur en Madame Du Bois waren nogal…… Lees verder Franse pop – Le playlist (voor op de achterbank)
Zwembad
Afgelopen zomer was er een hittegolf in Parijs en ging ik op zoek naar verkoeling. Het was uiteindelijk niet een zwembad maar het museum waar ik in het koele blauw dook. Tot die dag dacht ik eigenlijk altijd dat zwembaden een veels te banaal onderwerp was voor kunstenaars. Dat heeft waarschijnlijk te maken met mijn…… Lees verder Zwembad
Parijse pechmannen
Het is augustus in Parijs en niemand is thuis, alleen de pechmannen op straat – maar ja, die zijn eigenlijk nooit echt thuis, en ik. Augustus in Parijs is als de maandagmiddag in de polders van Dronten na Lowlands. Duizenden sporen wijzen erop dat er ooit intens is gedronken, gelachen en geleefd. Maar nu is…… Lees verder Parijse pechmannen
De blabla van de bobo in ‘Parisiens, Chéris’
ven over taal, want daar heb ik oneindige liefde voor. Ook voor vreemde talen en in het bijzonder het Frans. Nu is het in de praktijk een stuk makkelijker om Frans te lezen dan het te spreken of verstaan. Dat komt doordat de taal van de straat hier mijlenver afstaat van het Frans uit de boeken.
Gedeelde stadsliefde
Ik woon nu bijna drie maanden in Parijs en ik heb ontdekt dat ik lijk op een erudiete, goedgeklede mannelijke vijftiger, die weet hoe het heurt. Dat komt omdat ik eindelijk Stadsliefde – Onder het zink van Adriaan van Dis heb gelezen. Dat ik niet eerder aan dit boek ben begonnen, heeft vooral te maken met het…… Lees verder Gedeelde stadsliefde
Koffie in Parijs
Koffietentjes. In bijna elke stad, en zeker in Amsterdam, struikel je erover. Nee ik bedoel niet de Starbucksen en Coffee Companies, want die tellen in dit betoog niet mee. Het gaat me om het soort koffietentje dat de afgelopen zeven jaar uit de grond is gesproten, het tentje met de hipster attitude. En met goede koffie.…… Lees verder Koffie in Parijs
Ongebroken
De zee was niet vergevingsgezind vandaag. De golven rolden genadeloos snel na elkaar de baai binnen. Peddelend op zijn surfboard probeerde hij achter de branding te komen, op de plek waar de golven nog ongebroken hun weg naar de kust zoeken. Maar halverwege ging het bijna mis. De zee duwde terug. Met elke golf die…… Lees verder Ongebroken