Het is augustus in Parijs en niemand is thuis, alleen de pechmannen op straat – maar ja, die zijn eigenlijk nooit echt thuis, en ik. Augustus in Parijs is als de maandagmiddag in de polders van Dronten na Lowlands. Duizenden sporen wijzen erop dat er ooit intens is gedronken, gelachen en geleefd. Maar nu is…… Lees verder Parijse pechmannen
De blabla van de bobo in ‘Parisiens, Chéris’
ven over taal, want daar heb ik oneindige liefde voor. Ook voor vreemde talen en in het bijzonder het Frans. Nu is het in de praktijk een stuk makkelijker om Frans te lezen dan het te spreken of verstaan. Dat komt doordat de taal van de straat hier mijlenver afstaat van het Frans uit de boeken.
Gedeelde stadsliefde
Ik woon nu bijna drie maanden in Parijs en ik heb ontdekt dat ik lijk op een erudiete, goedgeklede mannelijke vijftiger, die weet hoe het heurt. Dat komt omdat ik eindelijk Stadsliefde – Onder het zink van Adriaan van Dis heb gelezen. Dat ik niet eerder aan dit boek ben begonnen, heeft vooral te maken met het…… Lees verder Gedeelde stadsliefde
Koffie in Parijs
Koffietentjes. In bijna elke stad, en zeker in Amsterdam, struikel je erover. Nee ik bedoel niet de Starbucksen en Coffee Companies, want die tellen in dit betoog niet mee. Het gaat me om het soort koffietentje dat de afgelopen zeven jaar uit de grond is gesproten, het tentje met de hipster attitude. En met goede koffie.…… Lees verder Koffie in Parijs
Ongebroken
De zee was niet vergevingsgezind vandaag. De golven rolden genadeloos snel na elkaar de baai binnen. Peddelend op zijn surfboard probeerde hij achter de branding te komen, op de plek waar de golven nog ongebroken hun weg naar de kust zoeken. Maar halverwege ging het bijna mis. De zee duwde terug. Met elke golf die…… Lees verder Ongebroken
Petites Histoires: Fruitella / Strohalmen
Fruitella, rituelen en vakantie.
Avec le Vélib door BoulBi
Nope, deze titel is geen gibberish. Vélib staat voor Vélo Libre (gratis fiets). Een trouwe bondgenoot voor iedereen die in Parijs meters moet of wil maken. En BoulBi? Oui, dat had ook de meest recente hiphopsensatie uit Frankrijk kunnen zijn maar slaat hier op de wijk Boulogne-Bilancourt. De Vélib werd in 2007 ingevoerd door Bertrand Delanoë,…… Lees verder Avec le Vélib door BoulBi
Kakmadammen
“Je moet oppassen”, zei een Parijse vriend tijdens het appen toen ik hem een tijdje geleden aankondigde dat ik naar zijn stad zou gaan verhuizen. “Hoezo?”, vroeg ik, klaar om een serie waarschuwingen te incasseren over alleen naar huis lopen door het gehossel rondom Gare du Nord, voor afleidingsmanoeuvres van mannen die je, terwijl je voor het…… Lees verder Kakmadammen
Wolf, Le Markstein
De trail van Le Grand Ballon, Vogezen, 2017. Le Markstein.
O Champs-Élysées…..
Ik dwaal nu drie weken door Parijs en de stad opent zich langzaam aan me. Ze is kakelvers, spannend, nieuw, smakelijk, onwennig, maar ook warm en verwelkomend. Maar echt ingeburgerd ben je pas ergens als je je goede en slechte gewoontes van thuis weer oppikt. Daarom leek het me afgelopen donderdag zinvol om iets te doen wat…… Lees verder O Champs-Élysées…..
Circles
Like always, I ate to much at grandpa’s birthday. Although I came to think that my nausea didn’t come so much from eating this year, as from missing grandma. As I stood in the backyard of their house looking out over the chest high weed, I remembered the way grandma used to walk small circles…… Lees verder Circles
Indianentooi
Op weg naar de oudpapier bak sprak een man mij aan. Hij droeg een indianentooi. Die was geapproprieerd, maar de bijpassende moccassins en het suède gilet suggereerden dat de man echt native Amerikaans wàs, of zich in ieder geval zo voelde en zich erin had verdiept. Ik houd van in Amsterdam wonen. Of ik wist waar de…… Lees verder Indianentooi
Route du Soleil / voor papa
31 januari 2014 Als je ouders er niet meer zijn, kun je alleen nog maar terugkijken. De grote en kleine gebeurtenissen, gesprekken en grapjes, verhalen van jou van toen. Het meeste vervliegt sneller dan je wilt. Het brein is een zeef. Het is vooral het gevoel wat blijft. De warmte van de tijd die was.…… Lees verder Route du Soleil / voor papa
nutsen en een mueslireep
Overtuigend was het niet echt. Maar de mensen van het nieuw te lanceren tijdschrift gelóófden in print. Ik vroeg me af waar mijn jas was. In het doorzichtige tasje van T. zaten twee nutsen en een mueslireep uit de gratis door de organisatie aangeboden snacks. Ik ging niet mee naar de borrel.
Herfstbok
We wandelden maar kort. Eigenlijk wilden we liever surfen. Bij de strandtent in afbouw bestelden we verkeerd. “Laatste dag van het seizoen”, zei de ober, en ad-te de extra herfstbok. In de trein knalde een meisje van schrik met haar hoofd tegen het raam. We dachten dat ze dood was en hadden haar wakker gemaakt.…… Lees verder Herfstbok
