Fonkel

Onlangs werd er bijna onbarmhartig een gat geslagen in het fundament van Soetebroots opvatting over de liefde. Dat kwam door de chick flick He’s just not that into you.

De film gaat kortgezegd over hoe vrouwen achter gasten aan blijven lopen die hen niet willen. Tegen beter weten in, predikt de film, want eigenlijk weet iedereen: als hij niets van zich laat horen, is hij niet geinteresseerd. En als de vrouw in kwestie dat echt niet doorheeft, dan weten haar vriendinnen dat stiekem eigenlijk wel. Ding is, dat zeg je niet als vriendin. Wat je zegt is dat de man waarschijnlijk niet heeft gebeld/gemaild/ge-sms’t/ge-pingt/ge-tweet/ge-What’sapp’t/ge-facebooked omdat zijn foon in de plee is gevallen/hij in een hutje op de hei zit voor een bezinnings-retraite of dat er sprake is van een eerstegraads sterfgeval. Dat hij tijd nodig heeft omdat hij net uit een relatie komt of dat hij tijd nodig heeft omdat hij nog geen afstand wil doen van het single leven. Zo blijven we cognitief in balans maar verspillen we tijd.

“Vermoeiend” dus, zoals Drew Barrymore al zegt. En dat is het. Maar liefdes die niet op jou zitten te wachten zijn nou ook weer geen wereldschokkend fenomeen.
Het was dan ook niet deze maar de andere boodschap van de film die de firma op haar grondvesten deed schudden. Dat was de boodschap over de fonkel.

ALEX
The “spark” thing is bullshit.

GIGI
Really? Enlighten me.

ALEX
Guys invented the “spark” so they could
not call and treat you kind of bad and
keep you guessing, and then convince you
that the anxiety and fear that it creates
in you is actually a “spark.” And you
all buy it. You love it. You all thrive
on it because you all love drama.

Die oplichting, flits, glans, schittering, de sparkle, de poppetjes in iemands ogen. De fonkel waarvan Soetebroot altijd dacht dat alle waarachtigheid en wat echt en mooi en diep was erin samenkwam. Die fonkel is dus fake. Romantische vrouwenmennerij die mannen inzetten omdat ze weten dat het werkt. Niets magie, chemie, feromonen, blikseminslagen, zielsverbinding of spirituele eenwording. Nee, de fonkel is een tool. Zoiets als wandelen met een puppie of je oma. Of de softe versie van rollen met je spierballen.
“Jee, hoe heb jij X eigenlijk zover gekregen dat ze met je mee naar huis ging?” Ach, even een fonkeltje gepullt en de buit was binnen”.

Aangezien Soetebroot de film pas een jaar of twee na de release zag, vond ze het op z’n zachtst gezegd opmerkelijk dat er nog geen vriendinnen met betraande wangen melding waren komen maken van het in duigen vallen van de illusie van de fonkel. Waarop Soetebroot zich vervolgens afvroeg of ze dan misschien de enige goedgelovige ziel is die zich haar leven lang heeft laten misleiden door een onwrikbaar geloof in dit fenomeen.

Soetebroot heeft de fonkel drie keer in haar leven gevoeld. Of dat weinig of veel is weet ze niet, maar laten we wel wezen, er zijn gradaties in de liefde en de fonkel is een buitencategorie. Je hebt hem veel minder vaak dan ‘iemand leuk vinden, fascinerend slim, hilarisch, of woest aantrekkelijk’ of dan de licht fladderende verliefdheid waarvan je weet dat je er nooit echt iets mee moet doen omdat de vlinders genadeloos eendagsexemplaren blijken zodra ze worden vrijgelaten. Nee, de fonkel komt (kwam) maar zelden. Maar jeee, als de fonkel er was dan was ie onmiskenbaar. De fonkel is knikkende knieen, dom gegiechel, rode blosjes en dromerigheid. De fonkel is ook altijd meteen. Bij Soetebroot althans.

Met het sterven van de fonkel, sterft er een eenhoorn. Zo gaat er opnieuw een beetje magie verloren in deze wereld. Soetebroot is daarom nog niet bereid de fonkel op te geven. Het goede nieuws is, de film eigenlijk ook niet. Het verhaal blijft wankelen tussen bittere realiteit en een hopeloos geloof in romantiek. Alex, die de theorie van de fonkel uiteenzet tegenover een Gigi, wijst haar in eerste instantie af op basis van deze theorie. Later blijkt dat vals zelfbehoud en jawel, op het einde komen ze toch bij elkaar. Plot wise klopt het van geen kanten maar een geruststelling is het zeker.
Want strijdend voor het eerherstel van de fonkel zal ook de firma doorgaan tot het happy end, een praalmonument voor de fonkel oprichtend om, against all odds, potverdorie niet nog iets te laten ontheiligen!